22 Eylül 2010 Çarşamba

Nazım Hikmet RAN



OTOBİYOGRAFİ
   
1902'de doğdum 
doğduğum şehre dönmedim bir daha
geriye dönmeyi sevmem
üç yaşımda Halep'te paşa torunluğu ettim
on dokuzumda Moskova'da komünist Üniversite öğrenciliği
kırk dokuzumda yine Moskova'da Tseka-Parti konukluğu 

ve on dördümden beri şairlik ederimgoogle.com
kimi insan otların kimi insan balıkların çeşidini bilir 
          
ben ayrılıkların 

kimi insan ezbere sayar yıldızların adını 
             
ben hasretlerin
hapislerde de yattım büyük otellerde de
açlık çektim açlık gırevi de içinde
ve tatmadığım yemek yok gibidir
otuzumda asılmamı istediler
kırk sekizimde Barış madalyasının bana verilmesini
verdiler de 

otuz altımda yarım yılda geçtim dört metre kare betonu 

elli dokuzumda on sekiz saatta uçtum Pırağ'dan Havana'ya
Lenin'i görmedim nöbet tuttum tabutunun başında
924'de 
961'de ziyaret ettiğim anıtkabri kitaplarıdır
partimden koparmağa yeltendiler beni sökmedi 
             
yıkılan putların altında da ezilmedim
951'de bir denizde genç bir arkadaşla yürüdüm üstüne ölümün 

52'de çatlak bir yürekle dört ay sırtüstü bekledim ölümü
sevdiğim kadınları deli gibi kıskandım 

şu kadarcık haset etmedim Şarlo'ya bile
aldattım kadınlarımı 
konuşmadım arkasından dostlarımın
içtim ama akşamcı olmadım
hep alnımın teriyle çıkardım ekmek paramı ne mutlu bana
başkasının hesabına utandım yalan söyledim 

yalan söyledim başkasını üzmemek için 
             
ama durup dururken de yalan söyledim
bindim tirene uçağa otomobile 
çoğunluk binemiyor
operaya gittim 
           
çoğunluk gidemiyor
adını bile duymamış operanın 

çoğunluğun gittiği kimi yerlere de ben gitmedim 21'den beri
camiye kiliseye tapınağa havraya büyücüye 
           
ama kahve falıma baktırdığım olduwww.google.com
yazılarım otuz kırk dilde basılır 
           
Türkiye'mde Türkçemle yasak
kansere yakalanmadım daha 

yakalanmam da şart değil
başbakan filân olacağım
yok 
meraklısı da değilim bu işin
bir de harbe girmedim
sığınaklara da inmedim gece yarıları
yollara da düşmedim pike yapan uçakların altında
ama sevdalandım altmışıma yakın
sözün kısası yoldaşlar 

bugün Berlin'de kederden gebermekte olsam da 
            
insanca yaşadım diyebilirim 

ve daha ne kadar yaşarım 
                            
başımdan neler geçer daha kim bilir. 
  
                                                               

11 Eylül 1961 / Doğu Berlin.






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder